Aldea Muchiqueira, 24,15510 Neda,A Coruña

981 34 76 90

OS ÚLTIMOS AVISTAMENTOS DE NÉBOA

OS ÚLTIMOS AVISTAMENTOS DE NÉBOA

OS ÚLTIMOS AVISTAMENTOS DE NÉBOA

Ao longo do verán os membros de Néboa van xuntando moitas fotos de todo tipo de animais, especialmente paxaros e outras aves, fotos que compartimos cando retomamos as actividades na asociación no mes de setembro. Dese baleirado de cámaras, sobre todo da cámara do noso compañeiro Simón que é sempre unha fonte de marabillosas sorpresas, saen as fotos que hoxe publicamos, a maioría delas recollidas nas inmediacións do río Eume ao seu paso por Vilarbó, a Faeira ou Ribadeume, pero algunhas tamén no Forgoselo. Da morea de fotos que xuntamos escollimos só algunhas para poñer aquí , nelas podedes observar o ferreiriño cristado coa súa característica crista na cabeza, que avistamos con frecuencia na área natural de Vilarbó (As Pontes) pero poucas veces afotamos tan de preto; podedes ver tamén o precioso piquelo azul, que tamén se deixa ver habitualmente baixando polo tronco das árbores que rodean as instalacións da área natural de Vilarbó, doado de recoñecer polo seu tamño. a cor azul do seu lombo  ou a liña negra que lle atravesa o ollo; vai tamén unha foto dun peto real, ave á que escoitamos con frecuencia petar nos troncos das árbores para buscar o seu alimento ou facer os seus niños pero que poucas veces se deixa ver en Vilarbó e menos ainda afotar; incluimos tamén a foto dunha avenoiteira que puido afotar Simón unha noite que conducía e parou o coche para non atropellala, temos visto moitas pousadas nas estradas aproveitando a caloriña que desprende o asfalto despois dun día de verán pero nunca tivéramos a sorte de poder afotar unha; no Forgoselo o noso compañeiro Simón puido afotar un fermoso pedreiro cincento, unha pequena rareza que se deixa ver en Galicia no verán e tamén nos pasos prenupciais de marzo a maio  e posnupcial de setembro a outubro.

Como agasallo unha foto de cervos na zona do Eume, animais que estamos acostumados a ver pero que poucas veces podemos afotar e menos ainda en grupo como nesta ocasión.

Un placer poder compartir na asociación os avistamentos e coñecementos de cada un dos socios que forman a agrupación Andoriña de observación de aves, e poder compartir con vós un pedaciño do noso traballo. Moitas gracias a Simón, que é sen dúbida o membro máis activo da agrupación e que xenerosamente comparte con nós os seus avistamentos.